Belijden

In de kerkelijke gemeenten die behoren tot de Protestantse Kerk belijden gemeenteleden het geloof steeds weer opnieuw volgens de belijdenisgeschriften, bijvoorbeeld tijdens het vieren van de eredienst. Gemeenteleden leggen in hun gemeente bovendien een openbare geloofsbelijdenis af. Dit wordt in de praktijk ook wel ‘belijdenis doen’ genoemd.

Tijdens de openbare geloofsbelijdenis belijdt het gemeentelid individueel en in gemeenschap met de gemeente het geloof in God de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Het beamen of ontvangen van het sacrament van de doop staat daarbij centraal. Door het individuele beamen van de (te) ontvangen doop, het openbare belijden van het geloof en het afwijzen van alle kwaad treedt een gemeentelid tot de gemeente toe als belijdend lid. Gemeenteleden die nog niet eerder zijn gedoopt ontvangen bij de openbare geloofsbelijdenis de doop. In sommige gemeenten vormt het afleggen van de openbare geloofsbelijdenis een voorwaarde om deel te nemen aan het sacrament van het heilig avondmaal en bevestigd te worden als ambtsdrager.

Het afleggen van de openbare geloofsbelijdenis is niet enkel openlijk bevestigen en getuigen van wat je gelooft voor de kerkelijke gemeente, maar individueel en volwaardig ‘ja’ zeggen tegen God vanuit het hart. Het is een intiem en persoonlijk teken dat je werkelijk bereid bent om Christus te volgen en deel uit te maken van Zijn gemeenschap. Daarom is de openbare geloofsbelijdenis verbonden met de doop, waardoor mensen in de Gemeente van Christus en het Lichaam van de Heer worden opgenomen.

Het afleggen van de openbare geloofsbelijdenis vindt plaats in het midden van de gemeente, in het bijzijn van de gemeenteleden.